Openhartig communiceren, vanZelfsprekend?

Wat is dat eigenlijk, openhartig communiceren?

Met een open hart, vanuit een open hart communiceren. Dit roept al gauw het woord kwetsbaarheid op. En dat is eng. Toch? Eng om jeZelf bloot te geven. JeZelf open en bloot te laten zien en horen.

Want daarmee lopen we het risico, dat de ander daarop reageert op een manier die ons weleens oncomfortabel zou kunnen doen voelen. Oncomfortabel, omdat er iets aan-geraakt wordt in ons waardoor we ons geraakt voelen. Wat we vaak verwarren met gekwetst voelen.

Bij gekwetst voelen komt er een oordeel om de hoek kijken. Vaak in de vorm van dat iets er niet mag zijn, in dit geval een emotie. Bij geraakt voelen gaat het ook om het voelen van een emotie. Maar dan mag die er zijn. En ebt deze weer weg. Dan verdwijnt deze emotie weer.

Bij gekwetst voelen, gaan we in weerstand tegen die emotie, waardoor de emotie vaak blijft. Soms voelen we deze uren, wat zeg ik, wel dagen lang! Keer op keer als we aan die bepaalde situatie of persoon denken die de emotie heeft opgeroepen. Eigenlijk roepen we die emotie dan iedere keer weer op, terwijl we haar juist niet willen voelen! Ook kan het zijn dat de emotie verandert in een andere. Bijvoorbeeld van verdriet in boosheid.

Hoe zou het zijn, om onszelf toe te staan om emoties te mogen voelen? Van welke aard ook? En hier open voor te staan? Open-hartig.

Open-hartig zijn begint met openheid naar jeZelf. In welke vorm je Zelf zich ook wil tonen.

Openhartig communiceren, voor de één een vanZelfsprekendheid, voor de ander niet.

Hoe is dat voor jou?