Een zoektocht naar erkenning.
Een zoektocht naar erkenning.
Er was eens een enthousiaste jongeman die het wilde gaan maken in zijn leven.
Hij had ambitieuze plannen in zijn leven en wilde net als zijn vader worden. Een sterke man die wist wat ie wilde en wist waar hij het over had wanneer hij sprak. Rustig, duidelijk, helder, to the point.
Nu was het zo, dat dat laatste niet zo wilde lukken bij de jongeman. Hij was gauw afgeleid door zijn omgeving, sprong vaak van de hak op de tak en kon in zijn poging anderen te overtuigen erg ver gaan.
Zijn enthousiasme had hem al ver gebracht en gaf hem ook de nodige krediet. Soms namelijk kon hij sterk over grenzen gaan. Niet alleen die van zichZelf maar ook die van anderen.
De jongeman had een sterke geldingsdrang. Hij wilde gehoord worden. Hij wilde gezien worden. En wel op de manier zoals hij dat wilde. De jongeman was zich hiervan niet zo bewust en al helemaal niet van wat zijn gedrag bij anderen opriep.
Hij merkte wel irritaties en kreeg dit ook heus wel te horen. Maar dat deed hij gauw af als ‘het probleem van de ander’, zich niet bewust van zijn eigen aandeel hierin.
Tot op het moment dat irritaties zich leken op te stapelen en hij hier op verschillende fronten mee geconfronteerd werd….
Met wat aansporing van leidinggevende, goedbedoelende collega’s en familie besloot de jongeman aan zichzelf te werken. Hij leerde zich kwetsbaar opstellen en vroeg mensen uit zijn naaste omgeving hoe hij overkwam en wat dat met hen deed.
Hij had goede gesprekken op het werk over zichzelf en was dankbaar dat hij de kans kreeg om zich te ontwikkelen.
De jongeman ging zich meer en meer kwetsbaar opstellen en hervond steeds meer zijn kracht.
Hij ontdekte dat hij vele jaren bezig was geweest met het zoeken van erkenning bij anderen. Erkenning die hij als kind soms gemist had. Hij zocht bevestiging, goedkeuring van anderen en besefte dat hij in die zoektocht niet alleen de verbinding met zichZelf kwijt was geraakt, maar ook met zijn omgeving.
De jongeman merkte dat hij meer rust in zichZelf vond. Hij stond vaker stil bij zijn gevoelens en gedachten en werd zich meer bewust van de invloed hiervan op zijn manier van communiceren en presenteren.
Hij leerde wat vanZelfsprekend zijn voor hem betekende en merkte dat deze vaker de ruimte kreeg.
Zijn groeiproces kostte hem niet eens zoveel moeite. Wat hij deed was eigenlijk niet meer dan de focus verleggen van erkenning willen halen bij de ander, naar erkenning vinden in zichZelf.
Het mooie bij dit alles was dat, alhoewel de jongeman het niet meer zo hard nodig had, hij meer en meer complimenten en positieve feedback kreeg over zijn ontwikkeling.
Een erkenning die hij leerde te ontvangen als een bonus, in een moment van verbinding.
Vind jij mijn blogs waardevol? Je mag ze vanZelfsprekend delen!