“Spreken vanuit het hart”.
Een verhaal met een boodschap.
Ergens, hier heel ver vandaan, leefde eens een marionet.
Deze marionet was niet zomaar een marionet. Nee, hij kwam uit een voorname familie.
De familie had grote faam gemaakt met intelligente, eerlijke arbeid.
Zij behaalde haar eer door hard te werken, zoals een goede familie dat betaamde.
Het nageslacht werd al vroeg geleerd hard mee te werken in de lijn van de familietraditie.
De marionet had broers en zusters die gewillig deden wat hen werd opgedragen.
Hij zelf had echter een hele andere voorstelling over de invulling van zijn leven.
Hij zag zichzelf reizen naar verre oorden, waar hij verhalen zou opdoen om elders te kunnen verkondigen.
Hij dacht erover verhalenverteller te worden.
Zijn fantasie was levendig. Hij had niet veel nodig of hij waande zichzelf in een ver land waar vrouwen gesluierd liepen en schitterden van het goud. Of hij was in een koud oord, waar poppen in huizen van ijs sliepen en vachten droegen van vreemde dieren zo groot als een reuzenpop.
De realiteit was echter anders.
De marionet mocht, net als zijn broers en zusters, het werk doen wat zijn ouders hem opdroegen.
Hij voelde de banden steeds harder aan hem trekken.
Wanneer hij naar links wilde, moest hij naar rechts. Wanneer hij de wens had vooruit te gaan, werd hij achterwaarts getrokken.
Het maakte hem diep ongelukkig.
Hij voelde dat hij niet langer aan de verwachtingen kon en wilde voldoen en besloot op een avond alle banden te verbreken en de touwtjes in eigen handen te nemen.
En zo vertrok hij, in de richting die zijn neus hem wees.
Hij trok van land door land, maakte ontberingen en fantastische avonturen mee en met elke ervaring kwam er weer een verhaal bij.
Deze hield hij bij in een groot boekwerk van waaruit hij de verhalen kon opdiepen als hij ze nodig had.
Zijn grote missie was de mensen te behagen met zijn verhalen. Te ontroeren, te verbazen, te verblijden en te verwonderen. Hij wilde de mensen raken met zijn verhalen en hen iets leren. De verhalen moesten een boodschap hebben!
En zo gebeurde het dat de marionet verhalen ging vertellen tijdens zijn reizen en daarna.
Vele bewonderaars kwamen op zijn pad, loftuitingen ten overvloede.
Maar voldoening gaf het hem niet….
Hoewel dit hem verbaasde, besloot hij er wat aan te doen en ging cursussen volgen. Misschien dat als hij meer technieken beheerste, kennis vergaarde, hij er meer voldoening uit zou halen.
Hij volgde lessen bij de beste leermeesters, slaagde cum laude.
Maar voldoening gaf het hem niet….
Na nachten vol overpeinzingen besloot de pop dat het vast te maken had met het aantal verhalen dat hij vertelde of misschien wel de grootte van het publiek.
Als hij maar een groter publiek zou hebben én meer verhalen in zijn repertoire, volgens de laatste en nieuwste technieken geschreven en verteld. Dát zou hem vast voldoening geven!
Maar het tegendeel was waar…..
Vermoeid en afgemat vroeg de marionet zich wel eens af hoe het zou zijn geweest als hij had gedaan wat zijn broers en zusters deden. Misschien was het leven dan gemakkelijker geweest.
Maar wanneer hij dan weer een nieuw verhaal vergaarde, wist hij: “Dit is mijn missie”.
Op een dag zat de marionet in het bos op een zacht dek van bladeren uit te rusten. Hij had net een reeks verhalen verteld voor een groot publiek. Het publiek was laaiend enthousiast geweest.
Maar voldoening had het hem niet gegeven….
Somber vroeg hij zich af wat hij nog meer kon doen om toch die voldoening te behalen.
Hij had zoveel leermeesters geraadpleegd, cursussen gevolgd, gevraagd wat zijn publiek ervan vond, bij vrienden geraadpleegd. Wat meer kon hij doen?
Uitgeput viel hij in slaap.
En in zijn slaap kwam het antwoord tot hem. Zijn dromen hadden een boodschap over
“de taal van het hart”.
De weg naar voldoening vind je door te luisteren naar en te spreken vanuit de taal van je hart.
Dan zullen harten geraakt worden, zielen geroerd én
voldoening zal er zijn!
De taal van het hart laat zich niet meten met maatstaven. Het hart spréékt….of niet…
En zo kwam het dat de marionet besloot zijn verhalen op te slaan in zijn hart, van waaruit hij ze kon ophalen waar en wanneer hij wilde.
Zijn dikke boek vol aantekeningen liet hij achter in het bos. Het belangrijkste nam hij mee:
De vreugde en voldoening die hij voelde door in contact te zijn met zijn hart!