Verwachtingen bij jeZelf presenteren.
Bij het woord presentatietraining denkt men al gauw aan een training waarin men leert aan allerlei voorwaarden te voldoen om een presentatie te kunnen geven.
Men verwacht ‘instant’ tips en trucs te krijgen die een fantastische presentatie garanderen. Men verwacht iets te moeten ‘doen’ en men verwacht dat als men daar aan vol-doet, de presentatie zal vol-doen.
Zo heb ik in de loop der jaren ontdekt welke verwachtingen ik had ten aanzien van meZelf presenteren. Verwachtingen waarvan ik dacht dat ik daar aan moest vol-doen. Deze waren deels door mezelf opgelegd en deels door anderen. Ik was me hier destijds niet van bewust.
Deze verwachtingen belemmerden me in het meZelf presenteren : door bezig te zijn met te willen voldoen hieraan, liep de spanning op en belemmerde ik me vanZelf-sprekend te ‘zijn’.
Een voorbeeld van zo’n verwachting is dat ik vond dat ik niet mocht zitten met mijn benen over elkaar als ik meZelf presenteerde. Op de logopedieopleiding had ik geleerd dat het belangrijk was om in een actieve houding te zitten, met de benen naast elkaar met beide voeten op de grond. Ik werd me ervan bewust dat een deel van mijn energie ging naar die houding die ik mezelf oplegde. Energie die ik ook kon stoppen in mijn verhaal!
Ik ontdekte dat ik veel meer ontspannen zit wanneer ik het ene been over het andere heb geslagen. Vanuit deze ontspanning ben ik in verbinding met meZelf, zodat ik ook in verbinding kan zijn met de ander.
Nu wil ik hiermee niet zeggen dat ik altijd (ontspannen) met mijn benen over elkaar zit, maar aangeven dat ik meZelf de vrijheid heb gegeven te ervaren wat voor mij op welk moment prettig is.
Waar het op neer komt, is dat je voor jeZelf nagaat wat je nodig hebt om comfortabel te zijn in je presentatie.
Dat is voor een ieder anders.
Laatst vertelde iemand mij in de training dat hij geleerd had dat hij geen pen moest vasthouden in een presentatie. Want dat leidde af. Waar het hier om ging, is dat deze persoon graag bewoog. Zijn uitdaging was om uit te zoeken wat hij nodig had om zijn energie te ventileren middels beweging, waarbij hij tot zijn recht kwam in zijn presentatie.
In deze training bleek bij de één dat een pen rust gaf in de presentatie, terwijl deze bij de ander een afleidende factor werd.
JeZelf presenteren. Een proces van stilstaan bij jeZelf, van bewustwording en je afvragen:
Wat heb ik nodig om meZelf te zijn?
Dit is mijns inziens de sleutel naar vrijheid in onze presentatie. Zodat we op ons best kunnen zijn wanneer we onsZelf presenteren. VanZelf-sprekend.